قنداق کردن نوزاد

کودکتان در خوابیدن مشکل دارد؟ قنداق کردن نوزاد هزاران سال است که وجود دارد.

والدین نوزادان را در یک قنداق پیچانده اند تا نه تنها به آنها کمک کند تا بخوابند بلکه آنها را راحتتر در آغوش بگیرند، از آنها محافظت کنند یا آنها را آرام کنند.

قنداق کردن در قرن دهم مورد پسند قرار گرفت، اما علاقه به قدرت تسکین دهنده آن فقط 50 سال قدمت دارد.

امروزه همانطور که والدین از روش‌های طبیعی و قدیمی مراقبت از کودک قدردانی می‌کنند از قنداق که آن را “تجدید حیات” می‌نامند هم لذت می‌برند.

در ادامه مطلب به آموزش قنداق کردن نوزاد و اینکه چرا یک قنداق ممکن است به آرامش کودک و شما کمک کند می پردازیم.

قنداق کردن چیست؟

قنداق کردن به سادگی به معنی محکم بستن کودک در پتو است به گونه ای که باعث شود او احساس امنیت کند.

مانند اینکه دوباره در شکم مادر است، در جایی گرم و دنج.

آیا قنداق ایمن است؟

قنداق کاملاً محکم و به سبک بوریتو(نوعی غذای مکزیکی که در نان پیچیده می‌شود) بسته می‌شود.بنابراین هیچ راهی برای بازشدن آن وجود ندارد.

در نتیجه،اگر  قنداق کردن وقتی به درستی انجام شود  بی خطر است.

پزشکان بسیاری این روش را به عنوان راهی برای تسکین نوزادان توصیه می کنند.

برخی از والدین نگران هستند، آیا قنداق باعث سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) می شود؟

نه مستقیم. طبق بیانیه آکادمی اطفال آمریکا، قنداق کردن باعث می‌شود کودک آرامتر بخوابد.

اما کاهش تحرک نیز با افزایش خطر ابتلا به SIDS مرتبط است.

نتیجه تحقیقاتی در سال  2016 بیان میکند که اگر خوابیدن به پهلو یا روی شکم (دمرو)نباشد، به ویژه هنگام قنداق نوزادان بسیار مهم است و ایمنی کودک را افزایش می‌دهد.

بنابراین اگر نوزاد را قنداق می‌کنید، مطمعن شوید که کودک به پشت خود خوابیده است و هنگامی که او به اندازه کافی بزرگ شد تا بتواند در خواب بچرخد، بهتر است قنداق کردن را متوقف کنید.

چرا کودک را قنداق کنیم؟

قنداق کردن احساس آشنا و آرام بخشی را ایجاد می‌کند که نوزاد قبل از تولد در رحم تجربه کرده است.

این باعث می شود کودک احساس امنیت کند. زیرا در چند ماه گذشته و قبل از تولد، کودک فضای زیادی در رحم نداشت و فقط می توانست حرکات کوچک را انجام دهد. او سعی می کرد مکان دست ها و پاهای خود را تغییر دهد.

چه زمانی نوزاد را قنداق کنیم؟

نوزادان را می‌توان در هر زمانی که بی حال هستند  و بی دلیل گریه می‌کنند قنداق کرد (بدون پوشک کثیف و کاملا سیر).

قنداق شدن مانند محکم در آغوش گرفتن است، اگر صحیح انجام شود می‌تواند به کودک کمک کند تا راحت‌تر به خواب رفته و مدت بیشتری بخوابد.

آموزش قنداق نوزاد

انواع قنداق نوزاد

ساده ترین راه برای قنداق کردن کودک استفاده از یک قنداق چسبی آماده است که شما می توانید نوزاد تازه متولد شده را در آن قرار دهید.

اما می توانید با استفاده از هر پتوی بزرگ، نازک و نرم، کودک را قنداق کنید.

از یک پرستار بخواهید تا در اولین قنداق کردن به شما کمک کند یا در کلاس مراقبت از نوزاد با همسر خود شرکت کنید.

جایی که هر دونفر شما می‌توانید در مورد نحوه قنداق کردن کودک دستورالعملی دریافت کنید.

در خانه، این مراحل را دنبال کنید  و برای کمک بیشتر، فیلم ما را در مورد چگونگی قنداق کردن ببینید):

مرحله 1:

یک پتو مربع شکل را روی یک سطح صاف قرار دهید تا مانند لوزی به نظر برسد. گوشه بالا را به سمت پایین لوزی تا کنید. اکنون یک خط صاف در بالای پتو تشکیل شده است.

مرحله 2:

کودک را روی پتو قرار دهید تا گردن او در لبه بالایی قرار گیرد.

اجازه ندهید پتو گونه کودک را لمس کند. او ممکن است فکر کند سینه است که باعث ایجاد رفلکس شیر خواستن (ریشه ای)می‌شود که باعث سردرگمی نوزاد در اثر عدم تغذیه می شود.

مرحله 3:

دست چپ کودک را به آرامی در کنار پهلو نگه دارید (اگر دست های نوزاد خم شده باشد، می تواند از پارچه خارج شود).

پتو را حدود 4 اینچ از شانه چپ بگیرید و آن را محکم به پایین ببرید، آن را کاملا در زیر کودک و در طرف مقابل قرار دهید.

مرحله 4:

اکنون گوشه پایین را بگیرید و آن را از بالای پاهای کودک و دست راستش بلند کنید، آن گوشه را در پشت شانه راست او قرار دهید.

در اینجا، ما آن را شل نگه می داریم تا دست ها و پاهای کودک بتوانند به اطراف حرکت کنند.

مرحله 5:

درآخر، گوشه باقیمانده را بگیرید، آن را محکم روی بدن کودک بکشید (باز هم مطمئن شوید که دست صاف است)، و آن را کاملاً در زیر او در طرف مقابل قرار دهید.

برای اطمینان از خوب و محکم بسته شدن قنداق و باز نشدن آن، درست بررسی کنید. اگر به راحتی شل شد، آن را با نوار چسب محکم کنید.

مقاومت نوزاد در قنداق کردن

بیشتر نوزادان در برابر قنداق شدن مقاومت می کنند، یا والدین فکر می کنند که اینطور است.

به این دلیل است که وقتی نوزادان در رحم بودند، حالت استراحت آنها در حالتی بود که دستانشان بالا بود.

بنابراین وقتی والدین سعی می کنند دست های نوزادان را پایین نگه دارند، ممکن است مقاومت کنند.

اما این بدان معنا نیست که نوزاد دوست ندارد قنداق شود.

اگر نوزادی مقاومت می‌کند، یک فشار ملایم اما مداوم بر روی دست هاس کودک ایجاد کنید تا آن را صاف کنید.

پس از چند ثانیه، عضلات کودک شل می شوند و به راحتی می توان بازوهای او را در امتداد پهلوهایش قرار داد.

بعضی از نوزادان ممکن است به خودی خود و بدون هیچ گونه قنداق کردنی راضی و آرام باشند.

اگر کودک بلافاصله گریه را متوقف نمی‌کند، تسلیم نشوید.

یک قنداق ممکن است در ابتدا کودک را بیشتر به گریه بیندازد، اما اگر شما آن را با سایر تکنیک های آرامبخش مثل تکان دادن، روی شانه گذاشتن و سایر حرکات آرامبخش نوزاد را آرام کنید.

او احتمالاً با آرامش بیشتری نسبت به زمانی که او را قنداق نکرده بودید عمل می کند.

چطور قنداق کردن رو متوقف کنیم.

با بزرگتر شدن نوزادان ، نیاز آنها به قنداق کاهش می‌یابد. آن وقت است که شما فکر می‌کنید چگونه قنداق کردن را متوقف کنید.

می توانید آزمایش کنید که آیا کودک در حدود 2 تا 3 ماهگی آماده قنداق نشدن است یا نه.

این کار را با شروع قنداق کردن کودک با یک دست بالا و خارج از قنداق انجام دهید.

اگر نوزاد كلافه شد و خواب خوبی را تجربه نکرد، پس كودك شما هنوز به قنداق احتیاج دارد.

اما اگر کودک به مدت یک هفته با قنداق بدون یک دست باشد، او آماده عملیات متوقف کردن قنداق است.

با قنداق بعدی دست دوم کودک را به آرامی از قنداق در بیاورید.

به طور معمول ، بیشتر نوزادان آماده هستند تا 3 یا 4 ماهگی قنداق را کنار بگذارند.

اگر مشاهده کردید که کودک از قنداق شدن فرار می‌کند، زمان آن است که کاملاً  قنداق کردن را متوقف کنید.

آیا قنداق نکردن نوزاد باعث پرانتزی پا میشود

وضعیت نوزاد در رحم مادر به شکلی است که دست و پای خود را جمع کرده.

این شرایط باعث می‌شود که بعد از تولد هم تا مدتی دست و پای نوزاد به همان صورت به نظر برسد.

متاسفانه بسیاری از اطرافیان بر این باورند که اگر نوزاد قنداق نشود پای او پرانتزی می‌شود.

اما در واقع پرانتزی شدن پا ربطی به قنداق کردن نوزاد و یا قنداق نکردن ندارد و مادر‌ها نباید نگران این مسئله باشند.